Je kunt de lat zó hoog leggen dat de moed om ergens aan te beginnen je op voorhand in de schoenen zakt. Voor Osairis Pengel (33) was het een serieuze belemmering. “Te veel denken, te weinig doen”, vat hij samen. Zelfinzicht is het halve werk, maar hoe verder? Buitengewoon vond voor hem een plek bij SBM Offshore. Waar dat vervolgens toe leidde; Osairis kan het zelf nog niet helemaal geloven.
“Het is een beetje een thema in mijn leven dat ik de lat veel te hoog leg”, vertelt Osairis. “Ik moest altijd alles van tevoren precies weten en uitdenken.” Daar liep hij tijdens z’n school- en studietijd al tegenaan. Ook in het werkende leven bleef het een probleem. “Van solliciteren bijvoorbeeld kwam meestal niks terecht. Dan dacht ik: die baan is veel te moeilijk.” Vandaar dat hij in contact kwam met Buitengewoon en dat bleef niet zonder resultaat. Bij een klant van Facilicom Solutions zochten ze een handyman, was dat niet wat?
Vertrouwen opdoen
Klantmanager Mark Elbers maakte als leidinggevende kennis met Osairis. “SBM Offshore is onze opdrachtgever. Ze wilden het wel proberen met hem. Het belangrijkste was dat hij vertrouwen op kon doen. Daar probeer je dan zo goed mogelijk in de begeleiding bij aan te sluiten.” Dat hij als handyman aan de slag ging, daar kan ook Osairis zelf de humor wel van inzien. “Ik had nog niet vaak gereedschap in m’n handen gehad. Het voordeel was dat ik elke dag tientallen keren gewoon dingen moest proberen. Zo durfde ik steeds meer buiten m’n comfortzone.”
Grafisch Lyceum
Voor zijn manager was inmiddels duidelijk dat Osairis meer potentie had. “Ik wist dat hij een grafische opleiding had gedaan”, vertelt Mark. Zo ontstond het idee om samen eens te gaan kijken bij het conceptteam van SBM. En jawel, na drie maanden op proef werd Osairis aangenomen als visual designer. “Ik had het hele idee al opgegeven dat ik ooit wat met m’n studie 3D-design aan het Grafisch Lyceum zou doen. Plaatjes maken, animeren; dat ik hier m’n geld mee verdien, het voelt nog een beetje vreemd. Alsof het niet klopt.”
Tegelijkertijd heeft hij het gevoel tijd te moeten inhalen. “Ik heb eindelijk het geduld om skills op te bouwen, omdat ik niet blijf denken, maar ga doen. Er zijn zoveel ideeën die in mijn hoofd zitten.” Ook in eigen tijd motiveert dat om projecten op te pakken waarin hij zich wil ontwikkelen: leren coderen, special effects, korte animaties maken. “Als ik muziek luister, dan zie ik meteen zo’n clip voor me. Wie weet kan ik dat uitbouwen.” Voorlopig eerst maar eens de stabiliteit van een baan, houdt Osairis zichzelf voor. “En zelfs als er hier geen werk meer zou zijn, dan weet ik dat ik mezelf beter kan redden. Dat voelt bevrijdend.”
